"Espejo roto" SANDRA PÉREZ


Estou moi cabreada, contigo, si, contigo. Moi cabreada ¡qué noxo!
Non me fales, nin me mires, nin tan siquiera te atrevas.
Non eres ninguén para mín. Ninguén. Rematou, xa.
Finito... finito... Nunca máis.
Escachouse o espello, rompeu, e non conseguirás máis nada de mín.
Pobriña. Endexamáis. Dende agora en diante sin espellos.
E non sei como o farei, pero o farei, sí, xúrocho que o farei.
Por mín, so por mín.