Ela cantando:
Declamando él:
Ocurre que el olvido, antes de serlo,
fue grande amor, dorado cataclismo;
muchacha en el umbral de mi egoísmo,
¿qué va a pasar? mejor es no saberlo.
Muchacha con amor, ¿dónde ponerlo?
Amar son cercanías de uno mismo.
Como siempre, rodando en el abismo,
se irá el amor, sin verlo ni beberlo.
Tumbarse a ver qué pasa, eso es lo mío;
cumpliendo años irás en mi memoria,
viviendo para ayer, como una brasa,
porque no llegará la sangre al río,
porque un día seremos sólo historia
y lo de uno es tumbarse a ver qué pasa.
SONETO PARA EMPEZAR UN AMOR. Manuel Alcántara
En seis días estarei mirando nos seus ollos este cantar que como o meu naceu libre e medrou libre... "tan libre que nin tan siquiera plantexouse ter que fuxir das etiquetas que intentasen acotar absurdamente a súa beleza".
5 comentarios:
miña ghuapa :-)
Uno siempre se empeña en significar el olvido, pero no, tú no...para empezar le das la forma que siempre tuvo y tendrá....la de aquel amor que se guarda intacto, sin necesidad de memoria.
Mis besos.
Olimpia.
Cómo me gusta lo que eliges...
Te leo entre Mayte Martin y Bach y sé que disfrutarás mirando en sus ojos su cantar libre como el tuyo.
Besos.
¡Qué te voy a decir de Mayte! Vas a ir a ver/escuchar un gran concierto! Ya estuve yo en el mismo aquí en Madrid. Tienes asegurada la emoción. 'AlCantar a Manuel' se titula el espectáculo. Buen juego de palabras para un título y un poeta oculto como es Manuel Alcántara.
Bello soneto ése elegido por ti.
Milleiros.
Publicar un comentario