Conto vivo

Érase unha vez unha muller grande, moi fogosa, aguda e oportuna, chamábase Bárbara. Valíase soa naquela torre sempre e cando non se arrimase a ningún mixto pois corría peligro de morte. Ela era moi soñadora e cansábase destar invadida de tanta humedade protexida. Estoupar entre fogos de artificio, sí, sí, sí, era o que ela quería.

Vivendas de Santa Bárbara (A Coruña)